Definizioz mugatuak
diren baliabideak dituen planetan neurrigabeko hazkunde ekonomikoa ezinezkoa
den baldintzatik abiatzen gara. Egungo sistema kapitalistarekin apurtzeko,
deshazkundea alternatiba berriak pentsatzeko aukera eskaintzen duen esparrua
da. Baliabide fosil eta mineralak ustiatzen oinarritzen den ekoizpen ekonomikoa
(eta berari lotutako neurrigabeko kontsumoa) gutxitu eta, ondorioz, eredu
energetikoa eraldatuko duen gizarte eredu bat sortzeko aukera ematen du. Horrela,
gizakiaren eta naturaren arteko harreman orekatua lortuko da.
Gutxitze hori
gizarte justiziaren irizpideen bermean, aztarna ekologikoa adierazle moduan
hartuta, eta belaunaldi-arteko erantzukizunarekin egingo da. Hori horrela,
logikoki Iparraldeko gizarte industrializatuei dagokigu lehenik
biosferarenganako eragina eta presioa gutxitzea. “Trantsizio” hori ondorengo
baldintzak errebindikatuta bakarrik lortu daiteke: hiritartasuna, herri mailako
parte-hartzea (eta erabakiak hartzea), demokrazia zuzena eta balore eta ondasun
publikoak sortzea guztion eskura. Merkataritzako gizarte batetik elkarbizitzako
gizarte batera pasatuz.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina